امروزه سیستم های متنوعی برای تولید نخ وجود دارد که یکی ازمهمترین آنها سیستم ریسندگی رینگ میباشد. ماشین رینگ درسال 1828 میلادی توسط یک صنعتگر آمریکایی به نام جان تروپ اختراع گردید.
دوسال بعد درسال 1830 هموطن او به نام جنک شیطانکی به این ماشین افزودکه توانایی دوران بر روی رینگ را داشت، از آن زمان تا امروز تغییرات قابل توجهی در این ماشین داده شده، اما اصول کلی و اساسی این سیستم به صورت اولیه خود باقی مانده است.
امروزه غیر از سیستم ریسندگی رینگ،سیستمهای جدید ریسندگی تولید نخ به بازار آمده اندکه نسبت به ریسندگی رینگ دارای سرعت تولید بالاتر وقیمت تمام شده محصول کمتری می باشد، ولی سیستم ریسندگی رینگ به علت دارا بودن برخی از ویژگی هایی که مختص نخ این ماشین است، هنوز در بازار رقابت می کند.
1- توانمندی کافی جهت ریسندگی و تبدیل اکثر الیاف به نخ با نمرات مختلف
2- بهینه بودن نخ این سیستم از لحاظ ساختمان و استحکام
3- سهولت کار با ماشین
4- توانایی تولید نخ ازمخلوط الیاف با نسبت های مختلف الیاف گوناگون.

علیرغم ویژگی های کمی و کیفی تولید سیستم های جدید ریسندگی، انتخاب و استفاده از سیستم ریسندگی رینگ صرفأ به علت برترهای کیفی نخ آن است. باتوجه به پیشرفتهای سیستم های جدید ریسندگی، شرط برتری و حفظ موقعیت سیستم ریسندگی رینگ در آینده افزایش اتوماسیون آن، میزان تولید، راندمان و در نهایت کاهش هزینه ها و قیمت تمام شده محصول این ماشین می باشد.

خرید متن کامل این پایان نامه :

ریسندگی الیاف غیر یکسره به دو بخش ریسندگی الیاف کوتاه (پنبه ای) وریسندگی الیاف بلند (پشم) تقسیم شده است، که ریسندگی فاستونی، پشمی و نیمه فاستونی، سه زیر مجموعه از ریسندگی الیاف بلند می باشد.
در سیستم فاستونی از الیاف مرغوب و با ظرافت بالا استفاده می شود و نخ آن نیز ظریف و لطیف می باشد. معمولأ در این سیستم نخ هایی با نمرات ظریفتر از 20Nm ریسیده شده و از آن پارچه های مرغوب جهت پوشاک تهیه می شود.
نخهای تولید شده درسیستم پشمی ضخیم هستند و معمولأ در پتوبافی و… مصرف می شود.
این نخها با نمرات ضخیم تر از 5Nm تولید شده و معمولأ از استحکام پایینی برخوردار بوده و از الیاف بلند پشم تهیه می شود،در این میان این دو سیستم (فاستونی و پشمی)، سیستم نیمه فاستونی، نخه ایی تولید می شود که دارای ساختار و ظرافت متفاوت با نخ های فاستونی و پشمی می باشد و ساختار آن در محدوده بین نخهای فاستونی و پشمی است و از لحاظ استحکام کمتر از نخهای فاستونی می باشد. این سیستم از نیمه اول قرن بیستم توسعه پیدا کرده و اساسأ برای تهیه نخ از الیاف مصنوعی و مخلوط آنها با پشم طراحی شده است.
ماشین آلاتی که دراین سیستم استفاده می شود شباهت زیادی به ماشینهای سیستم فاستونی دارد. تفاوت عمده ای که بین این دو سیستم دیده می شود، حذف ماشین نشانه در سیستم نیمه فاستونی است.
معمولأ الیاف پشم نسبتأ ضخیم و الیاف مصنوعی با ظرافت (dtex 9 – 16/5) که دارای طولی بین (150 – 75) میلی متر هستند در این سیستم دیده می شوند. البته همراه الیاف یاد شده استفاده از الیاف کوتاهتر از 30 میلیمتر و به مقدار حداکثر 15% نیز توصیه می شود و مصارف نخ آن بیشتر در صنعت فرش و تریکو است.
رساله حاضر گامی در راستای بهبود خواص نخ درسیستم نیمه فاستونی رینگ می باشد.